Janusz Steinhoff doktor nauk technicznych. Absolwent i długoletni pracownik naukowy Politechniki Śląskiej. W latach 1975-1990 asystent i adiunkt w Instytucie Przeróbki Kopalin Wydziału Górniczego Politechniki Śląskiej. Doktor honoris causa Uniwersytetu w Ajou (Korea Pd.).
Od września 1980 roku jeden z założycieli struktur uczelnianych NSZZ Solidarność. 1982-1989 współpracownik podziemnej RKW ?S? Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. W trakcie obrad Okrągłego Stołu pełnił z ramienia NSZZ ?Solidarności? funkcję eksperta w zakresie górnictwa i ochrony środowiska. Z listy Gliwicko-Zabrzańskiego Komitetu Obywatelskiego ,,Solidarność? poseł tzw. Sejmu Kontraktowego. Był również posłem Sejmu I i III kadencji.
W latach 1990-1994 z nominacji Premiera Tadeusza Mazowieckiego sprawował funkcję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Pod jego ówczesnym kierownictwem opracowano i uchwalono w Sejmie ustawę ,,Prawo geologiczne i górnicze?.

W latach 1997-2001 pełnił funkcję Ministra Gospodarki w rządzie Jerzego Buzka, od czerwca 2000 roku sprawując również funkcje Wiceprezesa Rady Ministrów. Jako Minister Gospodarki wprowadził szereg nowych regulacji w sferze prawa gospodarczego, handlu i transakcji kompensacyjnych. Przeprowadził również trudne w społecznym odbiorze procesy restrukturyzacji przemysłu ciężkiego. Do niewątpliwych sukcesów rządu Jerzego Buzka zaliczono przeprowadzoną w warunkach dialogu z partnerami społecznymi głęboką restrukturyzację górnictwa węgla kamiennego.

Aktywny promotor idei samorządu gospodarczego. W latach 1996-1997 Wiceprezes Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach. Od 2002r. Przewodniczący Rady Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach, od 2009r. piastuje równocześnie funkcję Przewodniczącego Rady Krajowej Izby Gospodarczej. W latach 2009-2010 był członkiem Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie Lechu Kaczyńskim.

Ekspert ekonomiczny i działacz gospodarczy o uznanym autorytecie w wielu środowiskach. Autor wielu publikacji z zakresu ekonomii, górnictwa i energetyki. Wyróżniony wieloma odznaczeniami krajowymi i zagranicznymi m.in.: Krzyżem Wolności i Solidarności (2014 r.), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005r.), Orderem Zasługi Ukrainy (1999 r.), Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Chile i Wielkim Krzyżem Orderu Leopolda II. W 2015 roku wyróżniony tytułem Honorowy Obywatel Miasta Gliwice.
Janusz Steinhoff o Politechnice Śląskiej

Politechnika Śląska to moja Alma Mater. Z wielkim sentymentem wspominam czas mojej obecności na tej, tak przecież zasłużonej dla polskiej nauki i edukacji, uczelni. Byłem jej studentem, później zaś  do 1989 roku, pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Górniczego. Wspominam z wielkim szacunkiem założycieli naszej  uczelni, w znaczącym stopniu wywodzących się z Politechniki Lwowskiej: profesorów Włodzimierza Burzyńskiego, Stanisława Ochęduszko, Wiktora Jakóba, Stanisława Fryze, Wacława Lemiańskiego i Adolfa Joszta. To oni i pozostałych 96 pracowników Politechniki Lwowskiej przesądzili, że nasza politechnika była kontynuatorem wspaniałych tradycji lwowskiej uczelni, która po wojnie znalazła się poza granicami Polski. Politechnika Śląska była pierwszą w powojennym okresie wyższą uczelnią powstałą na Górnym Śląsku. Pracownicy i studenci Politechniki Śląskiej angażowali się aktywnie w procesy zmian społeczno-politycznych w naszym kraju. Byłem świadkiem tzw. wydarzeń marcowych 1968 r. , powstania NSZZ Solidarność w roku 1980, brutalnej pacyfikacji okresu stanu wojennego i sukcesów przemian Okrągłego Stołu. W tych jakże trudnych czasach środowisko naszej uczelni zdawało egzamin z obywatelskiej odpowiedzialności za los naszego kraju. Jestem pod wielkim wrażeniem tego jak Politechnika Śląska dynamicznie się rozwija  i jak wiele pozytywnych przemian w niej się dokonuje. Gratuluję sukcesów aktualnemu rektorowi prof. Andrzejowi Karbownikowi, mojemu wieloletniemu współpracownikowi i przyjacielowi. Cieszę się z wysokiej pozycji naszej uczelni w rankingu szkół wyższych . To, co wyróżnia Politechnikę Śląską na tle pozostałych uczelni  jest ? obok innych osiągnięć ? wyjątkowo duży odsetek absolwentów zajmujących kierownicze stanowiska w kluczowych przedsiębiorstwach naszego kraju. Fakt ten potwierdza, że nasza uczelnia kształci wspaniałych absolwentów, którzy teraz, dzięki otwarciu się na świat mają coraz lepsze perspektywy osobistego rozwoju. Fakt, że wywodzę się z środowiska akademickiego Politechniki Śląskiej  jest dla mnie zaszczytem.